Veel vrouwen voelen veel, maar hebben geleerd om sterk te blijven. Om te blijven lachen, doorgaan, zorgen, presteren. Emoties worden dan vaak weggedrukt – niet omdat je ze niet hebt, maar omdat je denkt dat ze er niet mogen zijn.
Maar emoties zijn geen vijanden. Ze zijn boodschappers. Ze vertellen je wat er leeft in je hart, wat je nodig hebt, wat er nog onverwerkt is. En als je als vrouw leert om écht te luisteren naar je emoties, zonder oordeel, dan word je milder. Vrijer. Lichter.
“Je emoties zijn geen last. Ze zijn de taal van je binnenwereld.”
Veel vrouwen zijn opgegroeid met boodschappen als:
“Stel je niet aan.”
“Kom op, wees sterk.”
“Laat je kwetsbaarheid niet zien.”
Zeker als je veel verantwoordelijkheden draagt – als moeder, partner, collega, vriendin – lijkt er geen ruimte te zijn voor tranen, boosheid of verdriet. Maar hoe meer je emoties onderdrukt, hoe meer ze zich vastzetten in je lichaam, relaties en gedrag.
Je stopt met vechten tegen wat je voelt
Je leert je innerlijke kind troosten in plaats van corrigeren
Je wordt eerlijker naar jezelf
Je voelt sneller wat je nodig hebt
Je komt dichter bij rust
Je hoeft je emoties niet te analyseren. Je hoeft ze niet op te lossen. Het enige wat ze nodig hebben is: ruimte en erkenning.
“Mijn gevoel is er niet voor niets.”
“Ik hoef mezelf niet uit te leggen.”
“Elke traan is een stukje heling.”
“Emotioneel zijn is niet zwak – het is moedig.”